Twenty years ago, Alexander Kreher wrote one of the first articles on EU agencies arguing for the growing importance of this ‘institutional phenomenon’, which was almost completely ignored within the academic literature of that time. Judging from the countless number of academic articles and the tremendous growth of the cumulative budget (via-s-via the Commission, see Figure 1), it seems that the importance of EU agencies has only grown. The emevelopment in researching and governing EU Agencies has gone from gathering the somewhat scattered creations of agencies in different policy areas, under different treaty provisions, with different powers and for different purposes, etc. to bringing them under one ‘EU agencies’ umbrella as part of the EU executive machinery distinct from the EU Commission. Indeed, EU agencies have been treated as an ensemble for the budgetary purposes, also at the European Parliament, where the practice of three agencies’ directors would defend budgetary proposals on behalf of all ‘EU agencies’. We have seen the creation of the ‘Common Approach’ and later a roadmap with a view of streamlining the creation and revision of the founding acts of EU agencies. Furthermore, EU agencies’ directors have organized themselves in a network of agencies’ directors to discuss common challenges. To what extent, however, should we treat them as one?

Read more

Op 23 juni 2017 vond de bijeenkomst ‘beter aanbesteden in 2022’ plaats, ter viering van het eerste lustrum van het executive onderwijs op het gebied van aanbesteden en inkoop aan de Universiteit Utrecht. Tijdens deze bijeenkomst kregen PPRC-onderzoekers mr. Willem Janssen, ir. Niels Uenk en ik de ruimte om te pitchen voor beter aanbesteden. De stelling die ik mocht verdedigen: Om effectief maatschappelijk beleid te voeren is kennis van de Aanbestedingswet 2012 noodzakelijk, leverde in de aansluitende digitale stemronde 74% ‘Eens’ stemmen op. Daarna volgde een mooie discussie. Deze blog is een bewerking van de pitch. Eerder verscheen op het Renforce-Blog al een blog over de pitch van Willem Janssen.

Read more

Op 23 juni jl. vond de bijeenkomst ‘Beter Aanbesteden in 2022’ plaats in de Raadzaal van de Universiteit Utrecht ter viering van vijf jaar aanbestedingsrechtelijk executive onderwijs. De zaal zat vol met meer dan tachtig professionals, werkzaam bij verschillende overheden,  advocatenkantoren, en adviesbureaus. Voor een verslag van de bijeenkomst: klik hier.

Tijdens het eerste deel van deze bijeenkomst gingen de key-notes van aanjager Matthijs Huizing van het traject Beter Aanbesteden van het Ministerie van Economische Zaken, prof. Jan Michiel Hebly (UL), en PPRC directeuren prof. Elisabetta Manunza (UU) en prof. Jan Telgen (UT) in op de vraag wat is essentieel om in 2022 beter aan te besteden?  In het tweede gedeelte van het programma kregen ing. Niels Uenk, mr. Gerrieke Bouwman en ikzelf de kans om te ‘Pitchen voor Beter Aanbesteden’. Ik heb die mogelijkheid aangegrepen om in acht minuten te pleiten voor een verbod op private deelname in publiek-publieke samenwerkingsverbanden. Naderhand kreeg de zaal de kans om digitaal te stemmen via een voting tool. Deze blog is een bewerking van deze pitch.

Read more

The Utrecht Journal of International and European Law (UJIEL), is issuing a Call for Papers to be published in its forthcoming Special Issue on European Law (February 2018). The Board of Editors invites proposals from research institutes and projects who wish to showcase the work of their researchers in an Open Access Special Issue. Institutes and projects seeking collaboration are invited to email us at utrechtjournal@urios.org.

For further information please consult our website:www.utrechtjournal.org

Deadline for Submissions: 25 August 2017

The Utrecht Journal of International and European Law is an Open Access, peer-reviewed, biannual law journal of Urios, the Utrecht Association for International and European Law. It was founded in 1981 in Utrecht, The Netherlands. Our latest special issue was prepared in co-operation with The Public International Law & Policy Group (PILPG), a global pro bono law firm and Nobel Peace Prize nominee (http://www.utrechtjournal.org/15/volume/33/issue/84/).

Renforce-onderzoeker Ton van den Brink schreef voor NRC een column  over de hervormingsvoorstellen van de Europese Commissie.

“De omvorming van de Europese Economische en Monetaire Unie (EMU) in een echte politieke unie? Wat lang ondenkbaar leek, zou nu toch zomaar kunnen gebeuren.

De plannen voor hervorming die nu op tafel liggen zijn weliswaar bescheiden, maar niettemin onmiskenbare stappen in die richting. Ze geven EU instellingen rechtstreeks grip op economisch beleid in de lidstaten en leiden tot meer ruimte voor politieke belangenafweging.

Nu dreigt het gevaar dat de hervormingsplannen alleen worden beoordeeld op hun praktisch nut, als oplossingen voor de huidige problemen van de eurozone. Het debat, zeker ook in Nederland, zou in plaats daarvan juist over de transformatie naar een politieke unie moeten gaan. Anders ontstaat later gemakkelijk het beeld dat de EU ons de politieke unie heeft ingerommeld.”

Lees de volledige column bij NRC.

Hans van Meerten, hoogleraar EU pensioenrecht bij de Universiteit Utrecht, schreef voor NRC een column over pensioenen. 

We horen vaak – ook van onze Tweede Kamer – dat ‘pensioenen nationaal zijn’. Bemoeienis van ‘Brussel’ is een schrikbeeld. Dat komt vooral omdat we ons eigen Nederlandse pensioensysteem het beste van de wereld vinden. Toch mogen we blij zijn dat de EU onze pensioenen niet links laat liggen. Invloed van de EU betekent meer transparantie en dat geeft burgers nieuwe mogelijkheden om onduidelijke contracten aan te vechten voor de nationale rechter.

Klik hier om verder te lezen.

Three years ago, the European Court of Justice gave judgment in the Google Spain-case, which established the so-called ‘right to be forgotten.’ This right enables individuals to require from search engines that they remove irrelevant search results for searches on their name.

Read more

Voor NRC schrijven Ton van den Brink en Anna Gerbrandy de nieuwe Europa-colum. Hieronder een voorproefje.

De Centraal-Europese Universiteit (CEU) is voor de Hongaarse regering de zoveelste bedreiging van de nationale identiteit. Zij moet dus sluiten. Hoe kan het toch dat een land dat vol overtuiging voor het EU-lidmaatschap heeft gekozen zijn middelvinger opsteekt naar EU-waarden en er nog mee wegkomt ook? Moet de EU hier niet optreden?

Het gaat immers niet om één keer, maar om een reeks verontrustende maatregelen: de regering Orban probeerde al de onafhankelijkheid van rechters, de centrale bank en de media aan te tasten en heeft mensenrechten geschonden door vluchtelingen op te sluiten en minderheden (zoals de Roma) te discrimineren. De Hongaarse rechtsstaat is veranderd in een autoritaire staat en de regering doet geen enkele moeite om de ramkoers richting ‘Brussel’ zelfs maar te maskeren.

De volledige column is te lezen op NRC.nl.

Op 15 maart ga ik – en ik hoop met mij miljoenen andere Nederlanders – naar het stembureau voor de Tweede Kamerverkiezingen. Als toezichthouder op de media kijk ik natuurlijk met speciale belangstelling naar wat de verschillende politieke partijen in hun verkiezingsprogramma zeggen over de onafhankelijkheid, pluriformiteit en toegankelijkheid van het media-aanbod.

Dat zouden alle kiezers trouwens moeten doen. Media zijn immers de pijlers onder onze democratische rechtstaat. Zij bieden ons informatie en helpen bij onze meningsvorming. Daarmee dragen ze in sterke mate bij aan de kwaliteit van onze democratie. Wat de verschillende partijen in hun verkiezingsprogramma over media zeggen, leest u in dit overzicht.

Read more

Just before Christmas, with the objective of further enabling Member States to deprive criminals of their illicit gain, the EU Commission proposed the adoption of an(other) instrument in the field of freezing and confiscation of assets deriving from criminal offences.

Due also to obligations under international and EU law, asset recovery laws and strategies – in particular against organised crime – have been increasingly adopted by contemporary criminal justice systems. Attacking criminal wealth has, indeed, a strong preventive and strategic dimension: focusing on the property of criminal organisations, for example, helps law enforcement authorities reach through their top, and it gives more tools to neutralise and dismantle them. The idea that asset recovery is essential to tackle these organisations has been lately coupled with the conviction that it is helpful against terrorism, too. The Commission proposal was indeed announced at the beginning of 2016 with the ‘Action Plan for strengthening the fight against terrorist financing’.

Read more